Op deze pagina vindt u meer informatie bij de toepassing ‘Zorg voor mensen met een migratie-achtergrond’.
- Extra documenten
- Aanbevolen en aanvullende literatuur
- Inspirerende praktijken
De Alzheimer Association (Verenigde Staten) stelde een document op met websites die informatie over dementie in verschillende talen delen. | Klik hier om de documenten te downloaden. |
Aanbevolen literatuur
- Kayan, E., & van Wezel, N. (2011). Signalen herkennen en de diagnose stellen. Denkbeeld, 23(6), 10-11.
- van Wezel, N., & Kayan, E. (2012). Intramurale dementiezorg aan migranten in Nederland. Denkbeeld, 24(2), 26-28.
- Willemsen, M. N., & van Wezel, N. (2011). Vergeetachtigheid ken ik wel, maar dementie? Denkbeeld, 23(5), 2-5.
- Zorgnet Vlaanderen. (2011). Goede zorg bij etnisch-culturele diversiteit. Brussel: Zorgnet Vlaanderen.
Fulltext: klik hier.
Aanvullende literatuur
- Bakens, P. (2015). Weer thuis in Turkuaz. Denkbeeld, 27(4), 34-35.
- Bensaid, B., & Grine, F. (2014). Old Age and Elderly Care: An Islamic Perspective. Cultura, 11(1), 141-163.
- Berdai-Chaouni, S. & De Donder, L. (2016). Dementie bij Marokkaanse ouderen. Sociaal.net. 21.12.16.
Fulltext: klik hier. - Degrie, L., Gastmans, C., Mahieu, L., de Casterlé, B. D., & Denier, Y. (2017). How do ethnic minority patients experience the intercultural care encounter in hospitals? A systematic review of qualitative research. BMC medical ethics, 18(1), 2.
Fulltext: klik hier. - Erasmus Hogeschool Brussel, Yentür, A., Claeys, A., & Claes, B. (2016). Werkboek cultuursensitieve zorg. Tips en tricks bij cultuursensitieve zorg- en hulpverlening aan ouderen. Brussel: Politeia.
- Film: ‘Meneer Bahtiyar’, (ondertiteld) interview met een Turkse man met de ziekte van Alzheimer. Te bekijken via deze link.
- Film ‘Meer dan vergeten’. Te bekijken via deze link.
- Film: samen zorg maken. Te bekijken via deze link.
- Jalhay, S., Ceuterick, M., Geldof, D., Matheusen, F., de Graef, G., Bellaart, H., . . . Casteels, S. (2016). Bouwstenen voor een cultuursensitieve zorg-en welzijnsorganisatie: Politeia.
- Parlevliet, J. L., Uysal‐Bozkir, Ö., Goudsmit, M., Campen, J., Kok, R. M., Riet, G., . . . Rooij, S. (2016). Prevalence of mild cognitive impairment and dementia in older non‐western immigrants in the Netherlands: a cross‐sectional study. International Journal of Geriatric Psychiatry.
- Komen, R. (2017). Hoe migrantenfamilies dementie ervaren: Verhalen uit Amsterdam Nieuw-West. Denkbeeld, 29(5), 32-34.
- Van Waarde, H. (2017). ‘Je moet voor de tel komen’ – Jan Booij over diversiteit in de zorg. Denkbeeld, 29(2), 20-23.
- Werkgroep pluriculturele zorg NVKVV. (2011). Pluriculturele zorg, ook onze zorg. Antwerpen: Standaard Uitgeverij.
- www.pigmentzorg.be.
Cultuursensitieve dagverzorging (DVC Hollebeek, Antwerpen)
‘Dit is pionierswerk’, vertelt Maxime, coördinator van het dagverzorgingscentrum dat begin 2018 opende op het Kiel in Antwerpen. Hier richt men zich niet specifiek op één cultuur, maar wil men een brede cultuursensitieve aanpak. ‘Op het Kiel heeft de meerderheid van de inwoners een migratieachtergrond. We gingen daarom in voorbereiding op de opening samenzitten met verschillende organisaties en de moskeeën in de buurt om de behoeften in kaart te brengen.’ Het dagverzorgingscentrum voorziet halal maaltijden, heeft een gebedsruimte en enkele medewerkers spreken de taal van de bezoekers. Het dagverzorgingscentrum zet sterk in op verankering in de buurt en bekendmaking, maar het is niet eenvoudig vaste bezoekersaantallen uit te bouwen. ‘Onze tip naar andere voorzieningen? Zorg ervoor dat er medewerkers of vrijwilligers zijn die de taal van de persoon met dementie spreken. Wij willen in de toekomst een netwerk uitbouwen waardoor we mensen in hun eigen taal kunnen helpen.’ Contactgegevens: Maxime Lacquaye via maxime.lacquaye@gza.be |
Kleurrijke zorg (Gezinszorg Villers, Antwerpen)
De maatschappij is cultuurdivers. Daar wil Gezinszorg Villers uit Antwerpen op inspelen door binnen die context kwaliteitsvolle hulp te bieden aan iedereen die dit nodig heeft. De organisatie beseft dat veel mensen wegens culturele barrières niet de zorg krijgen die ze nodig hebben en wil daarom die barrières mee slechten. Zorg door iedereen voor iedereen, dat is het uitgangspunt. In de groep medewerkers zien we dan ook een aantal mensen met een migratieachtergrond. In de ogen van mensen vallen kleuren, culturele verschillen en verschil in sociale context natuurlijk wel op. Hiermee omgaan blijft een dagelijkse uitdaging. Toch worden de verzorgenden en cliënten in de eerste plaats gematcht op de zorginhoud en wordt daarbij niet bewust rekening gehouden met religie, geslacht of origine. ‘Belangrijk bij cultuursensitieve zorg is onze houding. Daar werken we hard aan door iedereen van onze organisatie krachtgericht te leren werken. We lopen een traject van meerdere jaren waarin we iedereen vorming geven in krachtgericht werken. Het is gestart in 2016. Je gaat daarbij uit van je eigen kracht én die van de ander. Je zoekt de gelijkwaardigheid en stimuleert de ander om zelf oplossingen te zoeken of een volgende stap te zetten. Je helpt hem daarbij zonder te pushen. Deze basishouding vinden wij heel belangrijk binnen het cultuursensitief werken. We gaan niet uit van het verschil dat zegt “jij moet je aan mij aanpassen”, maar wel van een houding die probeert de verschillen te overstijgen en een manier te vinden om wel met elkaar te praten en in verbinding te gaan. We organiseren supervisies vanuit die methodiek en implementeren deze manier van werken van boven naar beneden doorheen heel de organisatie. In alle vergaderingen die ik bijvoorbeeld met de maatschappelijk werkers heb, pas ik krachtgerichte methodieken toe. We bevragen elkaar regelmatig over hoe we krachtgericht de cliënten benaderen en hoe dat ging, om vervolgens ook met de verzorgenden zelf die manier van werken te blijven oefenen’, zegt Vonneke Beeker, verantwoordelijke hulpverlening. ‘Welke tips we kunnen meegeven naar andere voorzieningen? Werk aan ruimte voor overleg. Assertiviteit in de goede zin: waarin verzorgende en cliënt elk hun eigen positie innemen, allebei evenwaardig zijn en samen de verschillen uitklaren en als nodig overbruggen. Toon dat je als organisatie ook cultureel divers bent en doe dat in je communicatie maar ook in de kledij die verzorgenden dragen tijdens het werk. Kies je bijvoorbeeld voor een hoofddoek van het werk of niet? Eigenlijk is de eerste stap: praat met je medewerkers van andere origine over hoe zij willen omgaan met culturele diversiteit.’ Contactgegevens: www.gezinszorgvillers.be. |