Videobellen en selfies tijdens het zware werk
Het is en blijft moeilijk voor bewoners met dementie om te begrijpen wat er nu allemaal gebeurt. “Waarom komt ‘menne jong’ (een bewoner haar zoon) niet meer op bezoek? Is hij ziek?”, is een vraag die ik geregeld krijg. Als wij dan uitleggen dat bezoek niet meer binnen mag voor een onbepaalde duur omdat er een ziekte rondgaat en wij die maatregel nemen om hun te beschermen, lijken ze het even te begrijpen.
Gelukkig leven we anno 2020 waar technologie een groot deel van ons leven bepaalt. Dit opent natuurlijk ook mogelijkheden voor ons. Samen met het ergo-team en mensen die wat van ICT kennen hebben wij tablets beschikbaar gesteld om zo video-calls te doen met de familie van de bewoners. Dit gaf een prachtig moment toen ik een video-call deed naar de dochter van een bewoonster. Zij zat toevallig bij haar vader (de man van de bewoonster). Het was hartverwarmend om te zien hoe mijn bewoonster opnieuw lachte en toch even dat kwartier geluk beleefde en goed kon babbelen, waar ze normaal gezien redelijk stil is.
Selfies sturen naar families met ons erbij en samen lachen en gek doen. Ik dacht dat ik dit nooit in mijn carrière zou gaan doen. Dit geeft nu wel een zeer goede reactie. De feedback die we krijgen is hartverwarmend. Mensen zijn blij dat ze kunnen volgen hoe het leven verder gaat in ons woonzorgcentrum. Ook de ergo doet dit en onze fotografe van dienst zorgt ervoor dat er elke dag foto’s gepost worden op de facebookpagina van ons woonzorgcentrum.
Het zijn zwaardere tijden met veel meer werk, maar de moed erin houden is zo belangrijk. Als goede zorgverlener haal je veel energie uit het gelukkig zien van je bewoners, althans, dat doe ik toch. Het is frustrerend om te zien dat een bewoner die ziek is in ‘normale tijden’ een gewone ziekenhuisopname zou krijgen, nu bij ons op de leefgroep moet blijven. Aanpassing van medicatie, vaker opvolgen van parameters en een korter contact met de CRA-arts zijn dan de tijdelijke oplossing. Als verpleegkundige ga je in deze tijden gedwongen meer je plan leren trekken. Hopelijk zonder al te veel gevolgen. Het gaat een zware, maar leerrijke periode worden. Hopelijk komen wij als zorgverleners en onze bewoners hier even goed, of hopelijk nog sterker uit, dan voor al deze hysterie begon.
Een vriendelijk ‘covid-19 vrij-polleke’,
Ben Moors, WZC Vinkenbosch (Kermt, Hasselt)
Verpleging/referentiepersoon dementie in spe