Meer dan ooit nood aan kwaliteitsvol wonen en leven
De afgelopen dagen werd onze reactie gevraagd op de vele overlijdens in woonzorgcentra als gevolg van covid-19. In ons werk in Vlaanderen en Nederland hebben we dagelijks contact met mensen met dementie, met mantelzorgers en met hulpverleners die hen bijstaan in deze moeilijke periode. We hadden ons graag eerder willen uiten over de invloed van het coronavirus op hen, maar in het debat van vandaag is daar weinig ruimte voor. Dat begrijpen we. Als het brandt, moet je nu blussen. Daarbij gaat onze aandacht naar hoe we dat het beste doen en naar de slachtoffers. Nu duidelijk wordt dat de sluipmoordenaar meedogenloos toeslaat in woonzorgcentra begint het terugblikken. Waar begon het? Wat ging er mis? En: hoe kunnen we dit de volgende keer beter aanpakken?
De deskundigen delen hun expertise. Politieke leiders vaardigen richtlijnen uit. Desondanks voltrekt zich in onze tot quarantainehuizen gemaakte woonzorgcentra een pertinente ramp. Het aantal besmette bewoners en personeelsleden neemt hand over hand toe, Er is geen of te weinig beschermingsmateriaal. De vereenzaming vreet zelfs aan de sterksten. Het debat over hoe acute zorg en langdurige chronische zorg met elkaar moet en kan samenwerken, hoort nu zonder omhaal een volwaardige plaats te krijgen, in het belang van wie er woont en werkt en op bezoek gaat bij diep beminden.