Autorijden en dementie

Gaan dementie en rijvaardigheid samen? Een vraag die dikwijls wordt gesteld na de diagnose dementie. De discussie hieromtrent is meestal sterk emotioneel geladen. Autorijden geeft immers een gevoel van onafhankelijkheid, van vrijheid maar ook van identiteit en waardigheid. Dat wil niemand ‘zomaar’ prijsgeven. Toch voelt de omgeving vaak aan dat het echt niet meer verantwoord is dat de persoon met dementie nog het stuur in handen neemt. Men tracht dan de betrokkene te overtuigen om zijn sleutels af te geven. Tegelijk ervaart die omgeving het als erg lastig om deze boodschap te geven. Men wil niet dit ook nog ‘afpakken’, naast de andere verlieservaringen. Velen wachten dan maar zo lang mogelijk. Voor de veiligheid van zowel de persoon met dementie als de anderen in het verkeer is het echter zeer belangrijk dat de persoon met dementie tijdig stopt met autorijden. Maar wat als de persoon niet wil? Wat is ‘tijdig’ en zijn daar objectieve criteria voor? Zijn er tussenoplossingen mogelijk? Wat zegt de wetgeving daarover? Wat met de verzekering? En wat doe je als mantelzorger best om ongelukken te vermijden en de persoon met dementie toch in zijn waarde te laten?
Herman Wauters, dementie-expert bij het regionaal expertisecentrum Orion ism PGN, licht toe.
Nadien is er een gesprek met een persoon met jongdementie en diens mantelzorger.